درس خواند شمالیها
انه بلدم. انم که مهم نیه.
انم طولانیه نبه خواندن.
انم خدا بخوای نایه.
انم تقلب کونم. آخیش تمام بوسته
بشم بوخوسم
خخخخخخخخخخ
تنها نشسته ام و چای مینوشم و بغض میکنم هیچکس مرا به یاد نمی آورد این همه آدم روی کهکشان به این بزرگی و من حتی آرزوی یک نفر هم نبودم . . .
کاش میدونستی … اونی که نشسته … همیشه خسته نیست ! شاید جایی برای رفتن نداره …!!!
ممنون عزیزم که اینقد لطف داری
زندگی دفتری از خاطره هاست یک نفر در دل شب یک نفر در دل خاک یک نفر همدم خوشبختی هاست یک نفر همسفر سختی هاست چشم تا باز کنیم٬عمرمان میگذرد ما همه همسفر رهگذریم! آنچه باقی ایست فقط خوبی هاست
حرف های دلم را هرگز کسی نمیفهمد ، فقط روزی مورچه ها خواهند فهمید ! روزی که در زیر خاک گلویم را به تاراج میبرند …
نقش درخت خشک را بازی میکنم.. نمیدانم چشم انتظار بهار باشم.. یا هیزم شکن..
میگم یکی درمیون امروز ترکوندیما
یاد سهراب بخیر… آنکه تا لحظه خاموشی گفت.. تو مرا یاد کنی یا نکنی.. من به یادت هستم…
لبخند تو تعادل شهر را به هم میزند! اما تو بخند من شهر را دوباره میسازم…..
باران که می بارد… دلم برایت تنگتر می شود… راه می افتم… من بغض میکنم… آسمان گریه…!!
چگونه شیشه باشم درحالی که تمام دلها ونگاه ها سنگ است
باید بازیگر شوم ، آرامش را بازی کنم … باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم … باز باید مواظب اشک هایم باشم … باز همان تظاهر همیشگی : ” خوبم … ”
پنجره را باز کن و از هوای مطبوع بارانی لذت ببر خدا را شکر باران ارث پدر هیچکس نیست...
پرنده ای که رفت، بگذار بــــرود . . . هــوای ســرد بــهــانــه است . هــوای دیــگــری در ســر دارد .
خدا همین جاست ! در پس ِ احساست ... انگشت ِ اشتیاقت را بالا ببر لمسش میکنی ...!
ترس از عشق ترس از زندگی هست ، انسان بدون عشق ، هرگز با همسرائی باشکوه بشریت همنوا نخواهد شد.
چــقــدر خــوب مــیــشــد .. تـو اوجِ لـحـظـه ی دلـتـنـگـی .. کـه زانـو تـو بـغـل کـردی و تـکـیـه زدی بـه دیــوار .. مـی اومــــد بـالا سـرت.. سـایـه ش رو تـنـت نـقـش مـی بـسـت.. هـمـون کـه دلـــیـــل ِ دلــتــنــگـــیـته.
دلم پر است.!!! پرپرپر… آنقدر که گاهی اضافه اش از گوشه چشمانم میچکد
الان فهمیدم
خخخخخخخخخخخخخمیدونی چون (د) درس نبود متوجه نیشدی گلم
من معنیشو نفهمیدم
وا به این واضحی
یـنـــجـآ آنـقـَــدر شــآعِــرآنــه در❤وغ مــیـگـویَـنــد ، ✗ و آنـقـَـــدر در دروغ هـ❤ـآیـِـشـآن شـآعِــر مــیـ شــونــב ، ✗ کهــ نِـمــیـ בآنــیــ... √ در ایــنـ سَـرزَمـیــن ، بـــآ ایــنـ هَـمـــهـ فـَـریـبـــــ ، چـِگـونـهـ سـتـــــ کـهـ دلَــ Ґ هَــنـوز ، خـــــوآبِـــــ بــــآرآنــ☂ـــ رآ בوستــــــ בآرב !!!
به سـلـامتــی اون رفــــیقی که مــــجازیـه امـــــــــّــا . . . یـه جوری واســــت سنـگ صـــــبوره که هیـــچ کـدوم از رفیــــقای واقـعـیت بـه گَـــــــرد پاش نمـــــیرسـن..
دلم تنگـ می شـود گاهـی ! برای ِ … یک « دوستت دارم » ِ سـاده ! دو « فنجـان قهــوه ی داغ » سه « روز » تعـطیلی در زمسـتان ! چـهار « خنـده ی بلنــد » و پنــج « انگشـت » ِ دوست داشتـنی !
روزی میــرسَد بـــی هیــــچ خَبـــَـــری بــآ کولـــــه بــــآر تَنهـــآییـَم دَر جـــآده هــآی بـی انتهــــآی ایـن دنیــآی عَجیـــــب رآه خــــوآهم افتـــــآد مَـــن کـــه غَریبـــــم چـــه فَــــرقی دآرد کجـــــآی ایـــن دنیــــــآ بـآشــــم همــه جــــآی جهــــآن تنهـــــآیی بــــآ مَـــن است…
تنها نشسته ام و چای مینوشم و بغض میکنم
هیچکس مرا به یاد نمی آورد
این همه آدم روی کهکشان به این بزرگی
و من حتی آرزوی یک نفر هم نبودم . . .
کاش میدونستی …
اونی که نشسته …
همیشه خسته نیست !
شاید جایی برای رفتن نداره …!!!
ممنون عزیزم که اینقد لطف داری
زندگی دفتری از خاطره هاست
یک نفر در دل شب
یک نفر در دل خاک
یک نفر همدم خوشبختی هاست
یک نفر همسفر سختی هاست
چشم تا باز کنیم٬عمرمان میگذرد ما همه همسفر رهگذریم! آنچه باقی ایست فقط خوبی هاست
حرف های دلم را هرگز کسی نمیفهمد ، فقط روزی مورچه ها خواهند فهمید !
روزی که در زیر خاک گلویم را به تاراج میبرند …
نقش درخت خشک را بازی میکنم..
نمیدانم چشم انتظار بهار باشم..
یا هیزم شکن..
میگم یکی درمیون امروز ترکوندیما
یاد سهراب بخیر…
آنکه تا لحظه خاموشی گفت..
تو مرا یاد کنی یا نکنی..
من به یادت هستم…
لبخند تو تعادل شهر را به هم میزند!
اما تو بخند من شهر را دوباره میسازم…..
باران که می بارد…
دلم برایت تنگتر می شود…
راه می افتم…
من بغض میکنم…
آسمان گریه…!!
چگونه شیشه باشم درحالی که تمام دلها ونگاه ها سنگ است
باید بازیگر شوم ،
آرامش را بازی کنم …
باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …
باز باید مواظب اشک هایم باشم …
باز همان تظاهر همیشگی : ” خوبم … ”
پنجره را باز کن و از هوای مطبوع بارانی لذت ببر
خدا را شکر باران ارث پدر هیچکس نیست...
پرنده ای که رفت، بگذار بــــرود . . .
هــوای ســرد بــهــانــه است .
هــوای دیــگــری در ســر دارد .
خدا همین جاست !
در پس ِ احساست ...
انگشت ِ اشتیاقت را بالا ببر
لمسش میکنی ...!
ترس از عشق ترس از زندگی هست ، انسان بدون عشق ، هرگز با همسرائی باشکوه بشریت همنوا نخواهد شد.
چــقــدر خــوب مــیــشــد ..
تـو اوجِ لـحـظـه ی دلـتـنـگـی ..
کـه زانـو تـو بـغـل کـردی و تـکـیـه زدی بـه دیــوار ..
مـی اومــــد بـالا سـرت..
سـایـه ش رو تـنـت نـقـش مـی بـسـت..
هـمـون کـه دلـــیـــل ِ دلــتــنــگـــیـته.
دلم پر است.!!!
پرپرپر…
آنقدر که گاهی اضافه اش از گوشه چشمانم میچکد
الان فهمیدم
خخخخخخخخخخخخخ
میدونی چون (د) درس نبود متوجه نیشدی گلم
من معنیشو نفهمیدم
وا
به این واضحی
یـنـــجـآ آنـقـَــدر شــآعِــرآنــه در❤وغ مــیـگـویَـنــد ، ✗
و آنـقـَـــدر در دروغ هـ❤ـآیـِـشـآن شـآعِــر مــیـ شــونــב ، ✗
کهــ نِـمــیـ בآنــیــ... √
در ایــنـ سَـرزَمـیــن ،
بـــآ ایــنـ هَـمـــهـ فـَـریـبـــــ ،
چـِگـونـهـ سـتـــــ کـهـ دلَــ Ґ هَــنـوز ،
خـــــوآبِـــــ بــــآرآنــ☂ـــ رآ בوستــــــ בآرב !!!
به سـلـامتــی اون رفــــیقی که مــــجازیـه امـــــــــّــا . . .
یـه جوری واســــت سنـگ صـــــبوره
که هیـــچ کـدوم از رفیــــقای واقـعـیت
بـه گَـــــــرد پاش نمـــــیرسـن..
دلم تنگـ می شـود گاهـی !
برای ِ …
یک « دوستت دارم » ِ سـاده !
دو « فنجـان قهــوه ی داغ »
سه « روز » تعـطیلی در زمسـتان !
چـهار « خنـده ی بلنــد »
و پنــج « انگشـت » ِ دوست داشتـنی !
روزی میــرسَد
بـــی هیــــچ خَبـــَـــری
بــآ کولـــــه بــــآر تَنهـــآییـَم
دَر جـــآده هــآی بـی انتهــــآی ایـن دنیــآی عَجیـــــب
رآه خــــوآهم افتـــــآد
مَـــن کـــه غَریبـــــم
چـــه فَــــرقی دآرد کجـــــآی ایـــن دنیــــــآ بـآشــــم
همــه جــــآی جهــــآن تنهـــــآیی بــــآ مَـــن است…